Γιὰ τήν Μακεδονία μας
Γενναῖοι στρατιῶτες ἀποφασίσανε
γιὰ σένα Ξακουστή Μακεδονία νὰ πολεμήσουνε.
Γιὰ νὰ σὲ λευτερώσουν ἀπ’
τ’ ἄγρια
θεριά, νὰ σὲ λυτρώσουν ἀπὸ τοῦ Βουλγάρου, τὴν πιὸ σκληρὴ σκλαβιά.
Ψηλά στὰ χιονισμένα καὶ
δύσβατα βουνά, χάθηκαν παλληκάρια σφαγιασμένα γιὰ τὴν ἐλευθεριά.
Δὲν κλαίμε Παναγιά μου, ἐκείνα
τὰ δεινά, μόν’ κλαίμε τὴ γλυκειὰ Μακεδονία ποὺ χάνεται ξανά.
Βοήθα ἅγιε Γιώργη καὶ
σὺ Πατροκοσμά, νὰ μείνουνε τὰ ἅγια χώματά μας, πάντα ἑλληνικά.
Ποτίστηκες μὲ αἷμα γῆ
Μακεδονική, θὰ ἀγωνιστοῦμε ἑλληνικὴ
νὰ μείνεις καὶ ὄχι σκοπιανή.
(Χορωδία ἐνορίας Ἁγίου
Γεωργίου Φλώρινας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου